٭ عبور بايد كرد و همنورد افق هاي دور بايد شد...

واقعا” هر چيزي توي زندگي يه دوره خاص خودشو داره ، وقتي كه تاريخ انقضاي هر چيزي ميرسه، نبايد بخواي به زور ادامه ش بدي. بايد خيلي ساده و راحت قبول كني كه تموم شده و بري به دنبال كشف آينده و با كله بپري توي اتفاقها، حرفها، كارها و احساس هاي تازه. عادت نبايد كرد، ”غبار عادت پيوسته در مسير تماشاست. هميشه با نفس تازه راه بايد رفت...”.
خوب اين تموم شدن هام ميتونه هم خوب باشه ، هم بد. بستگي داره كه تو چطوري ببينيش، آخر راه قبلي رو ببيني يا شروع يه راه جديد رو، خوشحال باشي كه تجربه هاي جديدي كسب كردي كه ميتونن مانع خيلي ديگه از اشتباهاتت در آينده باشن يا اينكه بچسبي به گذشته و غصه روزاي رفته رو بخوري. به نظر من كه لازمه آدم هر چند وقت يه بار خودشو Refresh كنه و يه خونه تكوني حسابي دروني راه بندازه !
يه سري خاطره ها، اتفاقها،تصويرها و ... را نبايد نگه داشت ، چون عقب نگهت ميدارن و نميذارن با همه وجودت بري جلو و در لحظه زندگي كني و خوب، البته هميشه در هر رابطه اي يه سري هم چيزاي قشنگي بوده كه شايد تا حدي منحصر به فرد باشه و دوست داشته باشي كه نگهشون داري براي خودت، خوب نگهشون دار! كسي هم نخواست جلوتو بگيره :)
ولي بهترين كار اينه كه به اين نقطه كه رسيدي، يه بار براي هميشه، قيد همه چيو بزني و قبل از فرو رفتن، خودتو بكشي بيرون و يه نفس تازه بكشي و زندگي رو به شدت وارد ريه هات كني تا نپوسي! - تنفس هواي مانده ملول ميكنه آدمو!-.
خلاصه ش اينكه، من هم ديگه بيشتر از اين اينجا نميمونم، بايد برم. ديگه وقتشه. دوباره داره يه دوره جديدي از زندگيم شروع ميشه.اين همبلاگي بودن ما هم تجربه جالبي بود و ببخشيد كه - دوباره- بي اجازه ميرم ولي خوب مطمئنم كه اينجوري بهتره.
البته خداحافظي نمي كنما! اگر يه وقتايي حرف تازه اي بود براي گفتن ، توي اتاق خودم مي نويسم. بهر حال ،مرسي بابت همه چيز.
مرسي از رضا وعرايض بخاطر مهمون نوازيشون و ممنون از همه اونايي كه توي اين مدت نوشته هاي منم خوندن و نظراتشونم برام نوشتن.
شب همگي خوش.


بنفشه

عرض شد در ساعت 10:01 PM  |