عرايض

حيف شد كه شرقي و نقاش ديگه نمي نويسند. من هر دوشون رو دوست داشتم:

*براى تويى كه مى خوانى:
...مى خواستم نوشتنم، بيان كردنم، خوانده شدنم قسمت تنهايى ام باشد با تويى كه صميمانه با من هم دردى. اما ...
از تو عذر مى خواهم.

*در گير و دار ايجاد تغييراتي در زندگيم هستم و متاسفانه ديگر فرصت و مجالي برای نوشتن نخواهم داشت....
متاسفانه يا خوشبختانه دلم برای همه شما تنگ خواهد شد و اين جمله آخری را با تمام صداقتم گفتم. اگر مردی مانند من فقط يک روز و يک لحظه در عمر خود صادق بوده باشد امروز همان روز و اين لحظه همان لحظه است.

بنفشه

........................................................................................