٭ در لحظه هاي سنگ
اندوه هم نمي رويد
و نامها
ناميده اي ندارند
اينجا سكوت يعني بهت
در انتهاي خاطره شمعي سياه ميسوزد
...
و در كلام، رودي است خشك
آن سوي حرف
آن سوي فعل
ماندن: مصيبت
رفتن: محال...

ضياء موحد / ”مشتي نور سرد”


بنفشه

عرض شد در ساعت 6:14 PM  |