٭ بالاخره يه وبلاگ راه انداخته. هی نفی ميکنه. فعلاً ميگه برای خودم نيست. گاهی اوقات يه چيزايی از من سئوال ميکنه. منم اگر بلد باشم جواب ميدم. هنوز يا نوشتن رو شروع نکرده يا چند روز بيشتر نيست که مينويسه. ولی بالاخره راه انداخته. ممکنه که حوصله اش نکشه که ادامه بده. ممکنه همين هفته اول تعطيل کنه. اگر بدونم اين کارو کرده تعجب نميکنم. تو محل کار دو نفر اين عرايض رو ميشناسن که يکيشون اينه. اون موقع که من اينجا رو راه انداخته بودم و کسی نميدونست دائم از من ميپرسيد وبلاگت کدومه؟ حدس ميزد خوب. از اون اصرار، از من انکار. بالاخره فهميد. حالا مثله اينکه قراره جامون عوض شه. ميدونم که بالاخره بهم ميگه ها. ولی انگار بايد پروسه اش طی شه.
خوب... آدمای مختلف تو موقعيتهای يکسان عکس العملهای شبيه هم دارن. تعجب نکنيد. يه بار ديگه تکرار ميکنم آدمای مختلف تو موقعيتهای يکسان عکس العملهای شبيه هم دارن. عکس العملهايی که از محيطشون يا به قولی از سيستمی که در اون قرار گرفتن ناشی ميشه. اگر اين محيط و سيستم شما رو تو يه حلقه تکرار مثبت انداخت که خوش به حالتون. اما اگر حلقه تکرار منفی بود آدمايی موفق ميشن که بتونن اون سيستم رو خوب بشناسن. سيستمی که هم شامل محيط اطرافشون ميشه و هم خودشون رو در بر ميگيره. و بتونن طوری باهاش برخورد کنن که که کم کم جهتِ حرکت رو برعکس کنه و برگرده تو اون جهتِ مثبت. اين جور آدما البته کم هستن. و البته همون آدمایی هستن که ميشن آدمای موفق. (حالا شما گير ندين که موفقيت يعنی چی؟)
حالا با اجازه بزرگترا آقای گودرزی رو به خانم شقايقی ربط بدم. من و اون دو تا آدميم، دو تا آدم مختلف. دو تا آدم متفاوت. سر يه موضوع به چه سادگی عکس العملهای شبيه هم داريم. موضوعات اگر پيچيده تر هم بشه باز اکثر واکنش ها مثل هم ميشه. تا خودمون رو نشناسيم، تا محيط اطرافمون رو نشناسيم روال همينه. يه نمونهء بزرگترش قدرت. بابا خاصيت قدرت اينه که آدم قدرتمند رو وادار به زورگويی ميکنه. مگر اينکه طرف خودش خودش رو ساخته باشه. (هر چقدر هم اينطور باشه بالاخره يه جايی پاش ميلغزه). قدرتمند که ديگه کاری با اخلاقيات نداره. حرف حرفِ خودشه. مگر اينکه يکی ديگه پر زورتر باشه. فرقی هم نميکنه که اين قدرتمند مثلاً رانندهء تاکسی باشه که کرايه بيشتر از من ميخواد يا رئيس من باشه که مجبورم ميکنه به خيلی کارا يا مثلاً يه حکومت باشه. مشکل اون قدرته است، اون قدرتمنده نيست. قدرتمند خاصيتش اينه، قدرت رو بايد محدود کرد. وگرنه فردا حکومت رو از نانواها بگير و بده دست نجارا، از نجارا بگير بده دست قصابا، از اونا بگير بده دست ملاها. اول و اخر همشون يکی هستن. اون نظام، اون سيستمِ که بايد درست شه.
عرض شد در ساعت 10:16 PM  |