٭ همیشه کاری برای انجام دادن باقی مانده است!
درست روزی که فکر میکردم همه فعالیتهای کاری سال 85 تموم شده، تو راه برگشت به خونه یه تلفن باعث شد که به صورت اتفاقی سر از جایی دربیارم که تو برنامه نبود. فردای اون روز تو برنامه کاریم بود، اما برای جمع و جور کردن میز و مدارک و مستنداتم که این قضیه باعث شد به کل داستان آخرین روز کاری سال عوض شه.

"محل و قیمت خویش آن زمان بدانستم!"
خیلی دلم میخواد بدونم تو اون پاکتایی که آخر سال تو اتاقای در بسته میخواستن بهم بدن و نگرفتم چقد بود. خیلی از کارا هست که با توجیه شروع میشه. کافیه توجیه کنی برا خودت و اولی رو بگیری. مثل خیلی کارای دیگه که دفعه اولش انجام شد و گنترل دفعه های بعدش سخت شده. اما دوست دارم بدونم چقد قیمت گذاشتن روم!

"عیدانه فراوان شد .. تا باد چنین بادا"
تو عیدیایی که امسال گرفتم اولیش از طرف یکی از همکاراست. گفت تا دیدمش یاد تو افتادم و خریدم برات. یه تقویم کوچیک تصویری که برای هر هفته یک نقاشی کمیک و یک جمله داره با این عنوان: 52 درس برای آدمیت! کادوهای من همچنان جهت دار انتخاب میشن.

"دزد شب گردد تو فارغ روز روشن می‌بری"
این ماشین تا حالا کلی برام داشته تو همین کمتر از یه سال. شیشه شکسته و پخش دزدیده شده ش هم مال آخرین شب سال. اما اگه تو باشی میدونی تنها نکته منفی میتونست این باشه که دیگه اون شب صداش در نمیومد که اون دو تا چشم سیات. گس هاو ماچ ای واز هپی دت نایت! گس!

"مرا دو دیده به راه و دو گوش بر پیغام"
کلی پیغام کوتاه (ضرورت شعر، کنایه از اس ام اس) رسید شب عیدی.. کلی.. 99 درصد هم یا مال آدمای کاری بود، یا اونایی که سالی یه بار پیداشون میشه که از سر لطف تبریک عید بگن. اونایی که اگرم تبریک نگن آب از آب تکون نمیخوره!

"نامه نوشتن چه سود چون نرسد سوی دوست"
داستان وبلاگ نوشتن من، یا بهتر بگم تلاش من برای وبلاگ نوشتن البته داستان تاره ای نیست. چیزی که انگار همیشه تازه ست ناتوانی من در نوشتنه و انگار که هر روز هم این ناتوانی شکل تازه ای به خودش میگیره. و گرنه در این زندگی اتفاقایی میفته که بشه از اونها گفت و نوشت.

"برآمد باد صبح و بوی نوروز ... به کام دوستان و بخت پیروز
مبارک بادت این سال و همه سال ... همایون بادت این روز و همه روز"
سال نو مبارک!
عرض شد در ساعت 1:51 AM  |