٭ هیجان در سکوت:
از اینکه این وبلاگ پینگ میشود هیچ خوشم نمی آید. اصلاً این پینگ شدن آدم را از صرافت نوشتن می اندازد. فکرش را بکن که یک چرت و پرتی نوشته ای و میخواهی از روی هوا و هوس پابلیش کنی. این داد و بیدادی که راه میفتد و بعضی را به کلیک روی اسم تو ترغیب میکند کلی خجالت زده ات میکند که یک آدم خیلی محترمی می آید اینجا و وقتش تلف میشود. البته تلف شدن وقتش اهمیتی ندارد، مهم فکریست که راجع به تو میکند! حالا هی بفرمایید تو خودت باش، چه کار به این حرفها داری! این خود منم که لابد این قسمتش برایم مهم است!!
ترجیح من این بوده و هست که اگر کسی دوست دارد این طرفها بیاید، فارغ از آن اعلام حضور اتوماتیک خودش هر از گاهی بیاید. اینطور اگر مدتی هم به هر دلیلی نباشی نبودنت معلوم میشود و اصولاً شاید لازم باشد که نبودن آدم بیشتر از بودنش به چشم بیاید.
کسی نمیخواهد ابزاری بسازد تا وقتی وبلاگی هر از گاهی بروز نمیشود آنرا پینگ کند؟
عرض شد در ساعت 11:03 PM  |