٭ صرفاً جهت عريضه نويسی: پا تو کفش بزرگان يا چرا من کيل بيل را دوست ندارم؟!

کارگردان هر فيلم البته شخصيتی است که اسمش قبل از هر چيز ميتواند در شما برای ديدن يک فيلم کشش ايجاد کند. اما برای من که از فيلم و سينما چندان سر در نمي آورم فرقی نميکند که کارگردانش بزرگ باشد يا نباشد! "به نظر من اولین پارامتر و مشخصه ای که یک فیلم باید داشته باشد سرگرم کننده بودن آن است که شاید بتوان آن را با اصطلاحات جذابیت و کشش هم مترادف دانست." به اين ترتيب از اين به بعد من با احتياط بيشتری سراغ فيلمهای تارانتينو خواهم رفت. حتی اگر آن فيلم چيزی مشابه "داستانهای عامه پسند" باشد که آن را قابل مقايسه با اين يکی فيلمش نميدانند!
آن بخشی که بی هيچ شبهه ای واقعا نقطه ضعف کيل بيل است انتخاب موسيقی در برخی جاهای فيلم است. به خصوص در انتهای فيلم که آهنگی از موريکونه پخش ميشود. به دوستانی که خاطره خوبی از اين آهنگ دارند توصيه ميکنم از ديدن اين فيلم به کل منصرف شوند. (آهنگش دم دست نيست که اينجا بگذارم، اگر فيلم گيرتان آمد اول تيتراژ پايانيش را ببينيد تا متوجه شويد کدام آهنگ منظورم است!) البته در مقابل در صحنه نبرد اما ترومن و لوسی يو که از آن شمشير بازی های آرام سامورايی است که هر از چند گاهی يکی از طرفين در آن تکانی ميخورد، موسيقی فيلم که از قضا کمی هم تند است تلفيق خوبی با صحنه پيدا کرده است.
از ديگر مشخصه های فيلم داستان غير جذابش است. در مقابل سعی شده تا با تزريق هنرهای رزمی و شمشير بازی و ترفندهايی از اين دست، به نوعی شما را به ادامه ديدن فيلم تحريک کند. در مجموع بايد بگويم که اگر اين فيلم را ببينيد متوجه خواهيد شد که چرا دست اندر کاران سينمای ايران آن را برای پخش در کشورمان انتخاب کرده اند. اميدوارم دست کم اين اتفاق فقط در سينماهايی بيفتد که مراجعه کنندگان آن در زمره طرفداران جمشيد هاشم پور و بروس لی هستند.
خودتان را رها کنيد و از ديدن کيل بيل منصرف شويد، مگر اينکه نسخه DVD آن در دسترس شما قرار داشته باشد!!!

پيامهای بازرگانی: VCD ميبيند؟ اشتباه ميکنيد، DVD ببينيد!
عرض شد در ساعت 9:46 PM  |