عرايض
صفحه اصلی | آرشيو | فرستادن نظرات | عکس

         عرض کنم خدمتتون که ...



Thursday, January 29, 2004

٭ 
فرض کن سرزمينی هست که مردمانش سفيد ميپوشند.
فرض کن در اين سرزمين محلی هست که همان مردمان سبز ميپوشند.
فرض کن که در اين محل عابران را به نوازش تيغ مهمان ميکنند.
فرض کن مسافری بار سفر به اين سرزمين بسته باشد.
فرض کن در آستانه سفر چشمانش هر سويی را جستجو ميکند.
فرض کن ميخواهد با حضوری دلش را محکم کند.. بدون کلام.. بدون حرف.
فرض کن آن مسافر منم.
آنوقت جلو بيا و به من بياموز: خدا کافيست مرا



........................................................................................

[Powered by Blogger]