٭ آقاي مدير:
دو سالن مجاور هم، دو مدير، اما...
اولي كامپيوترش را طوري گذاشته كه ديد نداشته باشد، كامپيوتر دومي كاملاً ديد دارد.
كركره هاي اتاق اولي هميشه بسته است طوريكه داخل اتاقش معلوم نباشد. كركره هاي اتاق دومي هميشه باز است و هر رهگذري ميبيند كه آنجا چه خبر است.
هر دو اتاقشان دو تا در دارد كه يكي از درها به اتاق منشي شان باز ميشود. اولي آن يكي در ديگر اتاق را قفل كرده و مجبوري از اتاق منشي به اتاقش بروي. اما دومي هر دو تا در اتاق را باز گذاشته. اگر كاري داشته باشي صاف ميتواني بروي داخل اتاقش، حتي بدون هماهنگي با منشي.
اولي فارسي حرف ميزند! اما هر وقت بخواهي با او صحبت كني بايد حتماً حرفهايش را بلافاصله بفهمي، وگرنه كه با همان فارسي حرف زدنش حسابي همه چيز را طوري حاليت ميكند كه ديگر هوس حرف زدن نكني. دومي فارسي حرف نميزند! اما اگر سئوالي از او بپرسي بالاخره حاليت ميكند كه جوابش چيست.
چند روز پيش اولي رفت و يكي ديگر به جاي او آمد. چند ماه پيش دومي هم رفته بود و جاي او يكي ديگر آمده. نكته جالب اينكه هر دو نفر كه جديد آمده اند در خيلي از موارد بالا شبيه نفر قبلي شان هستند.
اولي كه ميخواست برود پروسه جايگزين شدن نفر بعدي يك ماهي طول كشيد، چون او خيلي مايل نبود كه جايش را بسپارد، تازه او خودش به جاي بهتري رفته بود، دست آخر هم جايگزينش رفت و در يك اتاق ديگر نشست. دومي كه ميخواست برود ظرف يك روز فرد جايگزينش آمد، در همان اتاق و پشت همان ميز و همان كامپيوتر.
اولي و جايگزينش ايراني هستند و دومي و جايگزينش فرانسوي.
راستي تا يادم نرفته... يك تفاوت ديگر اينكه اولي ها سبيل دارند، دومي ها ندارند.

عرض شد در ساعت 4:29 PM  |