٭ کريسمس مبارک! همانطور که چند وقت پيش عيد فطر مبارک بود، و پيش تر آن يکی عيد ديگر که اسمش را يادم نمانده. اسمش که مهم نيست؟ هست؟ دنبال شاديش ميگرديم. دنبال کارناوالهای خيابانی و چراغانی و کادو و هديه اش. دنبال رقص و پايکوبی و مستی اش. اصلاً عيد تنها بهانه ای است برای اين چيزها. مگر بدون اينها عيد عيد ميشود؟ مگر عيد جز اينهاست؟ و مگر عطش ما برای شادی و رقص و پايکوبی و مستی تمامی دارد؟ و عجيب که برای رفع اين عطش هر روز و به هر بهانه ای ميرقصيم و مينوشيم و دست افشانی ميکنيم. و عجيب تر که با اين همه هيچ روزمان عيد نميشود. و عجيب ترين، روزهايی که اکنون تنها به حکم قراردادی عيد ناميده میشوند و نه دست کم بواسطه ريشه ای يا حتی يادآوری خاطره ای...
عرض شد در ساعت 12:44 AM  |