عرايض
صفحه اصلی | آرشيو | فرستادن نظرات | عکس

         عرض کنم خدمتتون که ...



Sunday, November 17, 2002

٭ 
سطح توقع:
يکی پيدا شده و اومده يه خدمتی به تو ميکنه بدون اينکه هيچ جور وظيفه ای داشته باشه. توام مفت و مسلم از اين خدمتش بهره گيری ميکنی و کلی کمک حالته. بعد ديگه کم کم فکر ميکنی که نه بابا! اين اصلاً وظيفه اش بوده. اگر اشکالی پيش اومد تو کارش، چنان بد و بيراهی نصيبش ميشه که اگر نميتونستی از اول نميومدی از اين غلطا بکنی. حالا بگذريم که اومدنش فقط به تو اضافه کرده. نمونه اش همين سيستم نظرخواهی. اين ياکس عزيزِ لعنتی! در طول اين چند روز ساعتهای طولانی داون بوده. آدم هر وقت مي آيد کلی ضد حال ميخوره. خدا ميدونه بخاطر اين قضيه چقد فحش نصيب جد و آباد گردانندگانش شده. يه کارو که دفه اول ارائه ميکنی ممکنه وظيفه ات نباشه. اما يه بار که ببيننش ديگه سطح توقع ميره بالا و از اون به بعد ميشه وظيفه. همه انتظار دارن انجامش بدی.
اينو اين همکارای ليفتراک چیِ من خوب ميدونن. بابا جون عوض اينکه گزارشای رنگ به رنگ بدين که فردا پس فردا همممون "مجبور" شيم بريم از اونا ارائه کنيم، برين يه دستی به سر و گوش اين کارگاه نجاری بکشين که همشو تار عنکبوت گرفته. با شمام ها! جواد و اشکان و کيوان و يدی و ايمان و علی و...



........................................................................................

[Powered by Blogger]