٭ برای خودم که امروز سايهء عمرم به اندازهء 26 سال تمام درازا ميابد:
هر چه کمـــــتر شود فروغ حيات
رنج را جانگــــــداز تر بينـــــــــی
سوی مغرب چو رو کند خورشيد
ســــــايه ها را دراز تر بينـــــــی

و چقدر تحمل رنج دشوار بود اگر خانواده و دوستانم نبودند. چقدر بودن با آنها زندگی را راحت ميکند. مخصوصاً متشکرم از دوستان عزيز وبلاگی که غافلگيرم کردند: بيقرار و خانوم گل و سلطان بانو.
عرض شد در ساعت 10:06 AM  |